YÜREK DURDU,SÖZ BİTTİ...

Sözün bittiği yerdeyim,
Yüreğini ört yavrum.
Havadan değil inan,
Atıp tutulan havalardan
üşümesin,
Üşümesin bedenin,körpe yüreğin.
Güzel günler göresin,
Dileğimi ne çok dillendirip,
her anına tutunmuşum oysa
Canımın içi,iki gözüm,
Yüreğini ört, üşümesin.
Derdi yükleyen sormaz ki
Derdin nedir diye,
Memleket gibi hasretim,
O güzel gözlerine...
Senle çekip giden geleceğim,
per perişan yüreğim.
Sen ölünce ben bin kez ölür,
sen gülünce ben de gülerim,
İki gözüm...
Yüreğini ört üşümesin,
Kurban olduğum, o insan yüreğin.
Çığlığında ;
yanıp tutuştu yüreğim,
Yanar yanar ,çaresiz tükenirim.
"Hep bize mi bunca zulüm,usta"
Geçse de onca zaman
Yine aynı kaldı, bu derdim.
Dertlerin ezginliğinde ,
Sözün bittiği yerde,
Zehir zıkkım olur hayat,
Nutkumda düğümlenir sesim,
İki gözüm.
Ört yüreğini,ört ki üşümesin.
Kendimi,kendimde gömdüm.
Sensiz,
alıp başımı gitsem ölüm,
kalsam bin kez zulüm,
Dertlerin çıkmazındayım.
Ahın,feryadın gök kubbede
Biçare kaldım, iki gözüm.
Yüreğini ört,üşümesin.
Sözümüz var ayan, beyan.
Son bulsun ,
üç maymunu oynayan devran.
Haksızlığa suskunluğunda,
Dilsiz şeytan ki insan,
Her birimiz,birbirimize
Olalım can.
İnsan erdemi,onuruyla
Candan cana buluşsun insan.
İnsanlık deryasında ,
insan olmaktan utanmadan,
yaşayalım iki gözüm.
Ört yüreğini,ört ki üşümesin.
Sen,
Gittin gideli,
Yürek durdu,söz bitti.